Landelijke bijeenkomst dierenhulpverlening

Op zaterdag 9 november was er weer een landelijke bijeenkomst dierenhulpverlening. Twee maal per jaar worden op deze open dag alle organisaties die door stichting DierenLot worden gesteund uitgenodigd.

Tijdens deze dag worden workshops over dierenverzorging en fondsenwerving gegeven, is er mogelijkheid tot netwerken tussen de verschillende organisaties en alle dierenambulances worden dan nagekeken. Deze keer waren er vele organisaties aanwezig, waaronder Animal Sanctuary.

Aan het einde van deze drukke dag kregen alle organisaties een extraatje: een naambordje en een cheque van maar liefst 500,- euro.

Daar zijn we natuurlijk heel blij mee: DierenLot heel erg bedankt! Wil je meer weten over stichting DierenLot ga dan naar www.dier.nu

Odyssee van twee dwerggeitjes

Animal Sanctuary werd door de dierenopvang stichting Melief gevraagd of wij twee dwerggeitjes wilden opnemen. Melief was gebeld door mensen die de geiten hadden gevangen langs een drukke autoweg. Aan de hand van de oormerken heeft Melief eerst geprobeerd de eigenaar te achterhalen. Dit bleek iemand in Osteel te zijn, helemaal aan de Duitse waddenkust. Deze man kwam met een onduidelijk verhaal dat de geiten door hem verkocht waren, maar de zogenaamde koper ontkende hiervan iets te weten.

Omzwervingen geitjes

Hoe de geitjes langs een autoweg in Ter Apel, Oost-Groningen terecht waren gekomen is al helemaal vreemd. Aangezien niemand ze blijkbaar terug wilde hebben heeft Animal Sanctuary ze opgehaald in Ter Apel  en eerst naar ons  oude opvangadres in Vlagtwedde gebracht. De twee meisjes, een moeder en dochter, waren ondervoed en extreem bang voor mensen. Wat nu de precieze achtergrond van de geitjes is blijft onduidelijk, maar gezien hun lichamelijke toestand en het angstige gedrag kan het niet veel goeds zijn geweest.

Tevreden samen eten in de stal

Na een poosje tot rust te zijn gekomen in Vlagtwedde zijn ze dan met de andere al aanwezige geiten naar ons nieuwe opvangcentrum in Detern, Duitsland verhuisd. Een hele odyssee voor zulke bange, kleine dwerggeitjes. Nu ze meerdere maanden in Detern wonen hebben ze langzaam weer wat vertrouwen in mensen gekregen en durven zelfs snoepjes uit de hand te eten.

Tennisbal met stekels

De opvang heeft tot volgend voorjaar een tijdelijk logeetje: een jong egeltje. Een van de honden heeft op het speelterrein buiten het diertje ter grootte van een tennisbal gevonden en hem in de bek mee naar binnen genomen. Gelukkig hebben zijn stekels hem beschermd tegen scherpe hondentanden en was hij niet gewond. De peuter-egel is waarschijnlijk laat in het jaar geboren en weegt maar 138 gram. Als hij straks in winterslaap zou gaan overleefd hij dat niet, omdat hij niet genoeg vetreserve heeft opgebouwd. Jonge egels moeten minimaal 500 gram wegen voor de winterslaap, volwassenen 750 gram. De ukkepuk mag dus in de opvang blijven in een verwarmde ruimte. Dit zorgt ervoor dat hij niet in winterslaap gaat. In het voorjaar als het warm genoeg is buiten en er weer voldoende insecten om te eten zijn wordt hij weer vrijgelaten. Naast de opvang ligt een natuurgebied met veel struiken en andere begroeiing: een ideale plek voor egels. Ondertussen is de kleine egel ontwormd en eet zijn buikje elke nacht rond aan kattenvoer en meelwormen.

Zelf egels helpen
Wil je egels in de tuin bijvoeren geef dan kattenvoer uit blik. NOOIT melk geven, dit veroorzaakt diarree. Beter is om de tuin egel vriendelijk te maken. Laat in een stil hoekje een hoop takken en bladeren liggen, hieronder vinden egels een schuilplaats. Je kan ook een speciaal egelhuisje bouwen. Egels zijn insecten- en slakkeneters: plant wat inheemse planten en struiken om de insecten te lokken. Hiermee help je ook meteen de wilde zangvogels. En gebruik natuurlijk geen gif in de tuin. Vind je een gewonde egel, plaats het dier dan in de dichte doos met een handdoek erin en neem contact op met een egelopvangcentrum. Voor meer informatie over egelhuisjes, opvangcentra e.d. zie www.egelbescherming.nl

De opvang is verhuisd

Eindelijk is hier dan de nieuwe nieuwsbrief, de eerste na onze grote verhuizing naar Duitsland.

Afgelopen winter hebben wij hard doorgewerkt en begin 2013 zijn we met alle dieren over gegaan. Dat bleek een enorme logistieke operatie met veel stress van onze kant, maar met nog meer stress voor alle dieren. Gelukkig is iedereen veilig en gezond overgekomen. De nieuwe dierenverblijven stonden al gereed en binnen twee weken hadden alle dieren hun draai weer gevonden.

De Poezenren

De katten hebben nu de beschikking over een enorme buitenren van 220 m2. In de ren kunnen ze luieren in de vele huisjes, maar ze kunnen ook lekker spelen en klauteren op de klimbomen. De katten  kunnen ten alle tijden naar binnen, waar ze in de grote poezenkamer of in de warme serre kunnen liggen. Een aparte kamer is ingericht voor de kattenbakken. Van stichting HABA-07 hebben wij heel veel huisjes, krabpalen e.d. gehad voor in het nieuwe poezenverblijf. Hiervan maken de poezen nu dankbaar gebruik.

De honden zoeken snoepjes

Lekker luieren in de wei, van herkauwen word je moe!

De honden hebben hun eigen verblijf met buitenren. De voormalige stal is geheel verbouwd. Er is een nieuwe vloer gestort, de muren en vloer zijn met speciale afwasbare verf behandeld en er is vloerverwarming geplaatst. Net als bij de poezen kunnen ook de honden naar believen naar buiten. Zij hebben de beschikking over een 675 m2 groot speelterrein, die deels bestraat is en deels uit gras bestaat. Bij slecht weer kunnen ze binnen spelen of in één van de vele manden luieren.


De schapen, geiten, pony's en koeien kunnen grazen op de weide. Ook zij hebben een open stal-systeem, d.w.z. dat zij zelf kunnen kiezen of ze binnen of buiten willen zijn. Het plaatsen van het vele hekwerk was niet mogelijk geweest zonder een fikse donatie van stichting DierenLot; hiervoor onze hartelijke dank.

Audhumla, één van de koeien. Ze is vrijwel blind

De andere dieren, de kippen, knaagdieren, vogels e.d. zijn nu nog gehuisvest in tijdelijke voliëres. Alhoewel deze kooien een redelijke grootte hebben, willen wij de dieren een zo groot mogelijke leefruimte bieden. Op ons wenslijstje staat dan ook de aanschaf van gaas, zodat ook deze dieren het nog beter zullen hebben.
Ons reservepotje is echter op dit moment leeg. De verhuizing heeft erg veel geld gekost. Wij hebben b.v. veel geld moeten uitgeven om al het vee naar Duitsland te kunnen exporteren. De export van levende dieren is aan heel veel regels gebonden met de daarbij behorende kosten. Het nVWA (de instantie die de export regelt) is 5x langs geweest voor diverse keuringen, de dierenarts heeft een bloedtest moeten afnemen en voor de koe moest er zelfs een nieuwe quarantainestal gebouwd worden: al met al bijna Euro 1000,-

Sjors is er niet meer

Maandag 15 oktober hebben wij Sjors, het grote wolzwijn moeten laten euthaniseren. Sjors is jarenlang een markante verschijning in de opvang geweest. Iedereen was onder de indruk van zijn stoere uiterlijk met zijn lange haren en zijn enorme slagtanden. Sjors was echter een mega-watje: hij hield van knuffelen en was onderdanig naar zijn kleine vriendin, Pork Chops het hangbuikzwijntje. Hij heeft jarenlang bij ons in de opvang gewoond en was inmiddels bijna 13 jaar. Sinds afgelopen zomer ging zijn gezondheid langzaam achteruit. Hij liep steeds stijver van de artrose en viel af. Zijn brokken at hij niet meer, hij vond zijn varkensmüsli lekkerder. Drie weken geleden wilde hij ook dat niet meer. Krentebollen en brood gingen nog wel naar binnen. Bananen en appels ook, maar geen harde valappeltjes meer. Nee, meneer bliefde gekochte appels uit de supermarkt. Afgelopen weekend wilde hij alleen nog een beetje gekookte pasta of rijst, wel graag lauwwarm geserveerd met groentes en een blokje kruidenbouillon voor de smaak erdoor. Maandagochtend stopte hij helemaal met eten en heeft de dierenarts hem later op de dag geëuthaniseerd. Zijn grote stoere lijf was op en versleten. We zullen het mannetje heel erg missen....

Het afgelopen half jaar hebben wij het ongelooflijk druk gehad met de verbouwing van onze nieuwe boerderij  in Duitsland. De oorspronkelijke planning was om in het voorjaar te verhuizen. Wij hebben er echter voor gekozen om  nu al zo veel mogelijk te renoveren, voordat de dieren er permanent komen te wonen. Verbouwen zonder dat alle dieren er rondlopen  werkt veel makkelijker en veiliger. Met behulp van onnoemlijk veel vrijwilligersuren is o.a. het volgende gebeurd: gehele nieuwe indeling van de boerderij d.m.v. het afbreken van oude en het zetten van nieuwe muren, het nemen van  isolatiemaatregelen, de vervanging van het gehele waterleidings-, riolerings-  en electriciteitscircuit, het storten van nieuwe betonnen vloeren in de hele boerderij en het aanleggen van bestrating op het erf.

Als laatste zijn we nu bezig met het opzetten van de omheiningen en dierenrennen. Ondertussen hebben we wel bezoek gehad van allerlei wilde dieren: reeën grazen op de wei waar straks het vee loopt, hazen spelen er tikkertje en een ooievaar en buizerd gaan samen op wormenjacht.

 

Uitzicht over de grote wei, met in het midden een wit stipje: de ooievaar

Ook in onze oude vestigingsplaats Vlagtwedde staat de opvang niet stil. Er zijn drie nieuwe honden opgenomen. Twee voormalige Spaanse zwerfhonden die in een opvangadres in Duitsland bij hun “redders” zaten. Dit was echter de twee al wat oudere dames teveel geworden en de honden verbleven voornamelijk in een vieze kelder.  De teef, een Gos d’Atura Catala (een Spaanse herdershond) was zo ernstig tot op de huid vervilt, dat de vacht er  onder verdoving met een scheermesje centimeter voor centimeter afgesneden moest worden. De reu, een kruising briard, was er gelukkig minder erg aan toe. Een derde hond in erbarmelijke toestand die ook in de kelder verbleef  is opgevangen bij stichting Melief. Deze honden kunnen nu eindelijk echt aan een nieuw leven beginnen. Ze kunnen naar hartenlust buiten spelen met andere honden, krijgen aandacht en worden op tijd geborsteld en zo nodig medisch behandeld. De derde nieuwe hond bij ons  is een 11 jaar oude Parson Jack Russel terriër. Hij werd samen met twee oude poezen van 14 en 15 jaar afgedankt. Alhoewel de dieren wel genoeg eten kregen, werd er verder niet naar ze omgekeken. De dieren waren niet ingeënt, niet ontwormd, zaten onder de vlooien en de terriër had veel tandsteen, extreem lange nagels en had zware schurft. Het arme ventje moet half gek zijn geworden van de jeuk.  Over zijn hele lijfje is zijn huid kaal en rood van alle irritatie.

 

 

De Parson Jack Russel terrier bij binnenkomst in de opvang

Ook hebben we in samenwerking met een andere opvang een groepje van vier zwerfkatten gevangen. De dieren waren gewoonweg achtergelaten na een verhuizing. De vier werden al snel acht, omdat één van de poezen hoogzwanger was en nog buiten beviel van haar baby’s. Het heeft vier weken geduurd voordat mams uiteindelijk in de vangkooi stapte. Samen met haar kleintjes ligt ze nu veilig, warm en droog in de quarantaineruimte bij te komen. De kittens en hun moeder blijven zo een toekomst van honger, ziektes, ongecontroleerd vermeerderen en een vroege dood bespaard.

In de  volgende nieuwsbrief laten we d.m.v. een heleboel foto’s zien hoe de nieuwe opvang in Duitsland eruit ziet. Auf wiedersehen!

Het wordt een spannend jaar

Allereerst willen wij iedereen een heel gelukkig 2012 toewensen en iedereen die ons het afgelopen jaar gesteund heeft heel erg bedanken!                                                

Voor de dieren bij Animal Sanctuary gaat 2012 in ieder geval een heel spannend jaar worden. Dit voorjaar gaat de opvang verhuizen naar Duitsland. Op het huidige adres in Vlagtwedde hebben wij geen uitbreidingsmogelijkheden en ook het kopen/pachten van meer weidegrond bleek onmogelijk te zijn. Wij hebben lang gezocht naar een nieuwe plek in Nederland. Helaas hebben wij geen locatie  kunnen vinden die geschikt is voor een dierenopvang. Vlak over de grens in Duitsland hebben wij wel  de juiste huisvesting gevonden. De verhuizing wordt er daardoor helaas niet makkelijker op.  Voordat de dieren de grens over mogen moet er aan allerlei exportregels  worden voldaan. Maar als dat eenmaal achter de rug is, wacht de dieren een heerlijke grote boerderij met zeer grote buitenrennen en een enorme wei voor  het vee.

Luchtfoto van de nieuwe opvang

Wij hebben een boerderij met maar liefst 1,5 hectare grond kunnen aankopen in een dorpje vlakbij Leer. Op dit moment zijn we al druk bezig met het moderniseren van de boerderij.  Daarna moeten alle nieuwe volières, rennen, omheiningen, hekwerken e.d. nog opgebouwd worden. Pas als alles klaar is gaan de dieren over.
Het renoveren, opbouwen en verhuizen is een gigantische operatie en gaat meerdere maanden duren. We hopen in april 2012 echt over te zijn.